Łojotokowe zapalenie skóry głowy

Łojotokowe zapalenie skóry

Charakteryzuje się miejscowym stanem zapalnym skóry na którym pojawia się łuszcząca się skóra miejsce to jest zaognione bardzo często boli i swędzi. Występuje na głowie, w brwiach na karku, na plecach oraz klatce piersiowej.

Najczęściej problem dotyka osób w wieku dojrzewania, choć może się pojawić także u niemowląt i dorosłych.

U niemowląt łojotokowe zapalenie skóry zaczyna się bardzo wcześnie: 2-10 tydzień życia. Charakteryzuje się obecnością miękkich, tłustych, żółto-szarych łusek i strupów w obrębie skóry owłosionej głowy (tzw. ciemieniucha). Czasem dochodzi do zajęcia skóry twarzy, tułowia i kończyn: drobne, czerwone grudki, blaszki rumieniowo-złuszczające, zlewne stany zapalne.

Przyczyną łojotokowego zapalenia skóry może być wzmożona aktywność gruczołów łojowych oraz nieprawidłowy skład produkowanego przez nie łoju oraz zaburzeniami pracy układu odpornościowego.

Nieodpowiednia dieta, higiena osobista, wpływ zanieczyszczeń środowiska, brak ekspozycji na światło słoneczne, zaburzenia hormonalne oraz stres są również odpowiedzialne za rozwój bądź nasilenie zmian w przebiegu łojotokowego zapalenia skóry.

Diagnostyka -Łojotokowe zapalenie skóry (wyprysk łojotokowy, ŁZS )

Łojotokowe zapalenie skóry to niejedyna choroba przebiegająca z nadmiernym złuszczaniem naskórka. Inne to łuszczyca, grzybica, łupież różowy oraz choroby o podłożu alergicznym. Dlatego czasem objawy łojotokowego zapalenia skóry mogą być oznaką innej choroby. W tym celu konieczne jest przeprowadzenie specjalistycznych badań i testów.

Leczenie ŁZS stanowi trudny problem i zależy od kilku czynników – wieku pacjenta, lokalizacji zmian oraz stopnia nasilenia procesu chorobowego.

Konieczne jest zarówno leczenie miejscowe, jak i ogólne. Ta ostatnia opcja jest zarezerwowana dla osób, u których zmiany skórne są bardzo nasilone, nie reagują na dotychczasowe leczenie miejscowe oraz mają wyjątkowo nawrotowy charakter.

Preparatami doustnymi leczy się jedynie osoby dorosłe. Można zastosować retinoidy, antybiotyki, pochodne imidazolowe oraz w szczególnych sytuacjach steroidy.

Dieta przy łojotokowym zapaleniem skóry ma ogromne znaczenie zaleca się unikanie produktów o wysokim stopniu przetworzenia, typu instant i fast food, nadmiernej ilości słodyczy, w tym słodzonych napojów oraz napojów alkoholowych.

Kwasy tłuszczowe z rodziny omega-3 łagodzą łojotokowe stany zapalne skóry oraz zapobiegają nadmiernej jej suchości. Ponadto działają regenerująco na naskórek, przyspieszając gojenie się zmian skórnych.

W żywności występują naturalnie w tłustych rybach morskich (łosoś, makrela atlantycka, śledź), olejach roślinnych, orzechach włoskich oraz w owocach awokado. Należy podkreślić, iż dieta obfitująca w niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe oraz naturalne przeciwutleniacze (zielona herbata, owoce jagodowe: aronia, czarna jagoda, żurawina, jeżyna oraz warzywa: brokuł, burak, jarmuż, pomidory, czosnek) stanowi właściwą drogę dla zachowania zdrowia i urody.

Terapia łupieżu i łojotokowego zapalenia skóry głowy sprawia dermatologom wiele trudności, głównie ze względu na przewlekły i nawrotowy charakter. Leczenie tych dermatoz jest długoletnie, często niezadowalające pacjentów, gdyż uzyskana poprawa bywa tylko przejściowa.

Najszybszą i najmniej inwazyjną metodą leczenia ŁZS są kuracje trychologiczne i dotyczą obszaru skóry głowy.

Kosmetyki Trychologiczne stosowane w kuracjach na Łojotokowe Zapaleniu skóry zawierają składniki przeciwzapalne, przeciwgrzybiczne, bakteriobójcze i nawilżające. Preparaty te pomogą szybko złagodzić objawy łuszczenia, podrażnienia i stan zapalny.